WETWARE: PROLIFERACJA I PRZECZUCIE
WETWARE: PROLIFERACJA I PRZECZUCIE wystawa sztuki współczesnej
Miejsce realizacji: Instytut Cybernetyki Sztuki i Galeria Spiż 7 w Gdańsku Osowie,
ul. Komandorska 26. Koncert muzyki improwizowanej oraz performans / steerage na otwarciu. WETWARE: interwencje muzyczno-performatywne przy zbiornikach wodnych dzielnic Osowa, Oliwa i TPK.
Artyści: Jan Maurycy Adamski, Marcin Bożek, Flora Ćwirko, Jowan Czerkas, Jowanna Czerkas, Przemysław Kryszk, Marek Rogulski, Xenia Uranova
Organizacja: Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS
Kurator, koncepcja: Marek Rogulski
Współpraca kuratorska: Dorota Grubba -Thiede
Współpraca – partnerzy: ASP Gdańsk, Koło Naukowe Wydziału Malarstwa I INNI, Akademia Humanistyczno Ekonomiczna w Łodzi – AHE Łódź, Muzeum Narodowe w Gdańsku
Patronat: ARTLUK, Państwowa Galeria Sztuki Sopot
Wystawę dofinansowano ze środków Miasta Gdańska
.
WETWARE: PROLIFERACJA I PRZECZUCIE
Wystawa w Instytucie Cybernetyki Sztuki.
Dzieła sztuki w ich materialnym aspekcie możemy postrzegać jako nośniki informacji programujące i stymulujące przebieg procesów społecznych. Wystawa proponuje namysł nad dziełami sztuki i aktywnościami artystycznymi poprzez pryzmat terminu WETWARE – rozrostu struktur biologicznych i fizycznych umożliwiających przejawianie się procesów mentalnych. Psycholog Karl H. Pribram ukuł termin „wetware”1, dla podkreślenia specyfiki biologicznej w zakresie zdolności przenoszenia poprzez struktury biologiczne (neurony) różnego rodzaju informacji.
Według niektórych badaczy rzeczywistość społeczna jest w dużym stopniu odbiciem funkcjonalnym struktury mózgu. Komunikacja pomiędzy neuronami może być modelem dla komunikacji i interakcji pomiędzy ludźmi. Oba rodzaje procesów cechuje nieuchwytność w zakresie przenikania się fizycznych i mentalnych informacji procesów (ciało-zmysły /mózg-umysł) (struktura społeczna-instytucje / kultura i sztuka).
Złożoność struktury współczesnych społeczeństw wzrasta. Herbert Spencer w teorii funkcjonalizmu analitycznego2 przyrównuje społeczeństwa do organizmu, integrującego w sobie różne funkcje.
PROLIFERACJA to określenie na silne rozrastanie się czegoś, gwałtowny rozwój, rozmnażanie się, bujny rozrost, rozprzestrzenianie się, odradzanie się, możliwość odnawiania się. (Zarazem w filozofii nauki termin jest równoznaczny z postulatem tworzenia alternatywnych, względem aktualnie obowiązującego, punktów widzenia na badane zagadnienie.) Procesy proliferacji możemy odnieść zarówno wobec dynamiki rozwoju społeczeństw jak i przyrody (Clive Hamilton – „Defiant Earth”3) oraz wzajemnej interakcji oraz współzależności owych procesów.
Rozwój i rozrost społeczeństw natrafia na potrzebę organizacji powstającej złożoności. Koncepcja ewolucji społecznej Herberta Spencera powstała jako wyraz procesu wzrastającej złożoności połączonej z integracją i stanowi punkt wyjścia większości teorii neoewolucyjnych w socjologii. Odnosi się do bardzo trwałych elementów porządku społecznego (takich jak własność, prawo), uregulowanych i usankcjonowanych form działalności (na przykład nauka, szkolnictwo) ale i uznanych sposobów rozwiązywania problemów współpracy i współżycia (przykładowo: cybernetyczna teoria kontroli hierarchii zadań).
Socjolog Talcott Parsons4 uznał hierarchię informacyjną za czynnik podstawowy, albowiem regulacja społecznych procesów zróżnicowania musi wpierw być uprawomocniona przez wzory kulturowe (przez czynnik informacyjny), na przykład sekwencje ewolucyjne.
Dzieła sztuki i interwencje artystyczne możemy zatem postrzegać jako szczególne propozycje tworzenia wzorów informacyjnych mogących oddziaływać w poprzek struktury społecznej.
Tytułowe PRZECZUCIE rozumiane może być jako opozycja dla założeń czynionych świadomie i rozważnie (rozumowych), powstających w wyniku analizy. Tego typu założenia świetnie się sprawdzają na przykład na takich polach działalności ludzkiej jak administracja, zarządzanie, produkcja, organizacja społeczeństwa.
Jednak bezpośrednie rozwiązywanie problemów społecznych nie ma charakteru mechanistycznego – ich ważnym elementem jest zarówno empatia jak i zdolność współodczuwania5.
Przetwarzanie informacji w tym zakresie stopniować można by poprzez czasowniki w rodzaju: Przywiązanie / czułość – Pasja / namiętność – Wyobraźnia / uświęcenie.
Marek Rogulski
TNS / ICS/ AHE